Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μάνο κατα την ταπεινή μου γνώμη καλά έκανες και-έστω και προσωρινά- ξέφυγες λίγο απο τις "εμμονές" σου με τους καθρέφτες.
Καταπιανόμενος με ένα πιο "κλασσικό" θέμα έπιδεικνύεις και πάλι τις ίδιες αρετές σου.
Λιτό ύφος,καθαρά σχήματα και γραμμές, "σοφή" χωροταξική κατανομή τους μέσα στο κάδρο,
ιδιαίτερα γλυκό άπλωμα των τόνων(που δυστυχώς και εδώ εκμηδενίζεται στο πλήρες μέγεθος) με την υπέροχη κορύφωση όλων των στοιχείων στο κομβικό σημείο του συντριβανιού.

Giorgos Rethymno είπε...

Μανώλη, δικιά σου είναι;Που είναι ο καθρέπτης;

kritimanos είπε...

σας ευχαριστω για τα σχολια σας...
εχω, η αληθεια ειναι μια εμμονη με τους καθρεπτες αλλα αυτο δεν παει να πει οτι μονο με καθρεπτη κανω κλικ....παντως Γιωργο μ εκανες και γελασα.
Dimitil σ ευχαριστω για το "μεστο"
σχολιασμο σου

Φραγμα Γιουρδη Ουαλια