Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009


12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ζεί ο...Ομέρ Βρυώνης;
Και βγαίνει και φωτογραφίες;

Angelique Prague είπε...

_ αρχές του [προηγούμενου] αιώνα
_ ο Μan Ray και ο Marcel Duchamp έχουν μιά μακρινή εγγονή
_ και εκείνοι, όπως κι αυτή, δεν το ξέρουν ακόμα

_ bien à vous, Μlle M.

Thanassis Spanias είπε...

Μοναδική, χωρίς να ακολουθεί την πεπατημένη. Εξπρεσιονιστικός!!!!!

Panagiotis Giannakis είπε...

Πάρα πολύ καλό πορτραίτο

tsab είπε...

Για ποτραίτο λιγο χλωμό το βλέπω.

the boy with the arab strap είπε...

ωραια εναλλαγη μαυρου ασπρου.

Thanassis Spanias είπε...

Δεν είναι ο Ομερ Βρυώνης αλλά είναι ενα εξαιρετικό και ξεχωριστό ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ. Γιατί δημιούρησε μια εικόνα εκ του μη όντως, φωτογράφησε τη φαντασία της, δημιούργησε ένα πορτραίτο με "οικονομία" και λιτότητα.
Η λογική δεν ανήκει στην "τέχνη" παρα μόνο στην επιστήμη και στη τεχνική, αλλιώς θα ήταν το ίδιο αντικείμενο.
Τέλος οι τέχνες δεν είναι ούτε τρείς, ούτε έξι, ούτε δεκάξι. Ούτε υπήρξε αλλά και ούτε θα υπάρξει κριτική επιτροπή που θα δώσει το χρίσμα του τι είναι τέχνη και τι δεν είναι.
Απλά "Στην πραγματικότητα η Τέχνη δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνο οι καλιτέχνες"...
E.H. Gombrich "Το χρονικό της Τέχνης".

BaroN είπε...

Σε σχεση με τις προηγηθησες αναρτησεις σου με εξεπληξε.Το θεωρω σαφεστατα πορτραιτο.Για να συμληρωσω μερικες σκεψεις στον προλαλησαντα: η αισθητικη μας νομιζω οτι καθοριζεται απο πλειστους αλλους παραγοντες και τελευταια ισως απο εμας.Τα πρωτα μας οπτικα αναγνωσματα , η παιδεια , η ερμηνεια του κοσμου που μας περιβαλλει ,η εκαστοτε μοδα και οτι διαολο αλλο γυρω μας δημιουργουν "κλασικες" φορμες που με το περασμα του χρονου φτανουμε πολλες φορες να τις θεωρουμε δικες μας , ενω ειναι αλλων κατασκευασμα.Διπλα τωρα καραδοκει το "αιρετικο" ειτε αυθεντικο ειτε σαν αποπειρα εντυπωσιασμου ,παντα δυσκολο στην επιφανειακη αναγνωση.Ο χρονος ειναι νομιζω παντα αυτος που θα του δωσει αξια...οταν αυτη υπαρχει.
N.G.Baroutis ''Περασμενα μεσανυχτα "

Ανώνυμος είπε...

Δύο στοιχεία πάντως νομίζω τα διαθέτει ένας καλλιτένης:χιούμορ και "αυτόφωτη" έκφραση.

tsab είπε...

Εχο ενα μικρό πρόβλημα να παραθετεικαποιος ενα τσιτάτο και πρεπει να αποδεχτούμε το περιεχόμενο ως δόγμα.Πολύ δασκαλίστικη νοοτροπία της εποχής των εκθέσεων ιδεών.
Αν είναι ποτραίτο ή δεν είναι, αν είναι τέχνη ή τεχνική είναι δευτερεύοντα ζητήματα.
Υπάρχει και αισθητική αντικειμενική και υποκειμενική.
Κανείς δεν μπορεί να μου επιβάλλει οτι αυτό που βλέπω είναι η καινούργια έκφραση της εποχής και έχω πρόβλημα οταν δεν με εκφράζει.

mirsini είπε...

xa xa xa xa xaaaaaaa.....
ειναι πορτραιτο η δεν ειναι πορτραιτο?ειναι η καινουργια εκφραση της εποχης η δεν ειναι η καινουργια εκφραση της εποχης?
ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΜΕΡ ΒΡΥΩΝΗΣ..(διοτι ειναι κοριτσακι και για την ακριβεια εγω.)

και τωρα ας σοβαρευτω αφου μπηκε στη μεση και η ιστορια της τεχνης.
για μενα μια εικαστικη εικονα μπορει να ειναι 2πραγματα.

το πρωτο και ωμο συναισθημα που σου προκαλει
+
η λογικη που την κατασκευασε(η και οχι)και εν συνεχεια η φιλολογια γυρω απο αυτη


και κατι ακομα (που δεν εχει σχεση παιδια με τα σχολια σας απλα μου ηρθε)
νομιζω πως η μονη γλωσσα που μπορει να μιλησει για τα της τεχνης και να μην ειναι φιλολογια ειναι η ποιηση.και αυτο γιατι ειναι φτιαγμενη απο το ιδιο υλικο.

φιλια :)

Thanassis Spanias είπε...

@ Tsab
Το να μη σου αρέσει κάτι ή να μη σε εκφράζει είναι αναφαίρετο δικαίωμα σου. Το αν είναι πορτραίτο η όχι όμως είναι ένα μια υποκειμενική άποψη με την οποία έχουν δικαίωμα να συμφωνήσουν ή να διαφωνήσουν όλοι οι υπόλοιποι.
Εσυ δεν είπες δε μου αρέσει η φωτογραφία, είπες οτι δεν τη βλέπεις για πορτραίτο.

@ Mirsini
ενδιαφέρουσα τοποθέτηση!

Φραγμα Γιουρδη Ουαλια