Φωτογραφίζοντας μια στιγμή στη ζωή ενός εντόμου


ενώ γεννάει τα αυγά του, δημιουργώντας ταυτόχρονα μια ωοθήκη.
Λίγα λόγια για την φωτογράφηση:
Οι φωτογραφίες αυτές έγιναν με μια Canon EOS 400D και τον φακό Canon EF 100mm f/2.8 Macro USM. Η δεύτερη είναι τραβηγμένη στην μέγιστη μεγέθυνση που μπορεί να δώσει αυτός ο φακός από μόνος του, δηλαδή 1:1 (lifesize). Η απόσταση του εντόμου από την άκρη του φακού όταν την τραβούσα ήταν περίπου 10 εκατοστά, αλλά δεν τρόμαξε να φύγει γιατί προφανώς το ένστικτο της διαιώνισης του είδους υπερίσχυσε του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης: δεν θα διέκοπτε την ωοαπόθεση για τίποτε! Οι ρυθμίσεις ήταν ISO:200, f/11, 1/200sec και ο φωτισμός έγινε με ένα φλας Canon Speedlite 430EX. Το φλας δεν ήταν πάνω στην μηχανή, αλλά συνδεδεμένο με ένα καλώδιο Canon OC-E3 off-camera shoe cord. Του "φορούσα" ένα Lumiquest Mini Softbox για να διαχέεται καλύτερα το φως και το κρατούσα με το αριστερό χέρι ενώ είχα την μηχανή στο δεξί. Το κρατούσα πάνω από το έντομο, προσπαθώντας να πετύχω ένα πιο φυσικό φωτισμό. Έτσι, ενώ το έντομο στέκεται κάθετα σε ένα τοίχο, η φωτογραφία δίνει την εντύπωση ότι πατάει στο έδαφος και φωτίζεται από τον ήλιο, δημιουργώντας φυσιολογικά σκιά κάτω από την κοιλιά του. Τουλάχιστον αυτό ήθελα να δείξω, το αν το πέτυχα τελικά είναι στην κρίση σας... Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν σε RAW format και επεξεργάστηκαν στο Adobe Photoshop Lightroom. Η επεξεργασία περιλάμβανε βελτίωση της φωτεινότητας και του κοντράστ, αφαίρεση κουκίδων από σκόνη στον αισθητήρα, και ελαφρά όξυνση για να τονιστούν οι λεπτομέρειες.
ΥΓ. Επειδή δεν ξέρω αν αυτό που έκανα εδώ είναι σωστό και επιθυμητό γι' αυτό το blog, ζητώ προκαταβολικά συγνώμη αν πιστεύετε ότι εδώ πρέπει να μπαίνουν μόνο φωτογραφίες, χωρίς τεχνικές επεξηγήσεις. Αν πράγματι ισχύει κάτι τέτοιο, να μου το πείτε να μην το ξανακάνω :-)
Σχόλια
Πολύ περισσότερη σημασία πρέπει να δίνεται στη φωτογραφία και το μήνυμα ή την εικόνα ή κάποιο συναίσθημα που θέλεις να εκφράσεις μέσα από αυτήν, παρά στα τεχνικά χαρακτηριστηκά. Μια τέλεια εικόνα μπορεί να τραβηχτεί και από την φθηνότερη μηχανή. Αρκεί να έχεις κάτι να αξιοόλογο να πεις.
Σταύρο συγχαρητήρια για την άψογη εκτέλεση.
Πρόκειται για μια φωτογραφία Μαcro
με ιδιαίτερη τεχνική που απαιτεί
συγκεκριμένο εξοπλισμό. Me άλλα λόγια δεν μπορεί να τραβηχτεί με μια οποιαδήποτε μηχανή.
Οι πληροφορίες βοηθούν όχι τόσο στο
να δούμε το οπτικό αποτέλεσμα αλλά στο να κατανοήσουμε πως αυτό επετεύχθητε. Για κάποιον που ενδιαφέρεται γι΄ αυτό oi πληροφορίες αυτές έχουν πολύ ενδιαφέρον.
Όσο για το...επίμαχο θέμα:τιμή μας και καμάρι μας που δέχεσαι και μοιράζεσαι μαζί μας την-αν μη τι άλλο-αποτελεσματικότατη τεχνική σου
και δεν συμπεριφέρεσαι κομπεξικά κρατώντας την ως επτασφράγιστο μυστικό μην τυχόν και κάποιος σου κλέψει την δόξα.
Τι γνώμη έχουν άραγε οι φίλοι...αντιφρονούντες για τα άρθα του Λουκά Χαψή;
Θα άξιζε δε ίσως να δώ και μιαν απάντηση στην απορία μου πώς κάποιος "με την φτηνότερη μηχανή"θα τραβούσε τέτοιες υπέροχες φωτογραφίες όσα "μυνήματα"και "συναισθήματα"κι αν είχε να εκφράσει,όσο "αξιόλογα"πράγματα κι αν είχε να πεί.
Απευθύνομαι βέβαια με όλη την καλή διάθεση για συζήτηση στον εξαίρετο ως προς τις φωτογραφικές του προσπάθειες Fmotis.
1. Όταν βρίσκομαι σε μια έκθεση τέχνης ή σε ένα μουσείο, π.χ. όπως το καλοκαίρι που βρέθηκε στη τόσο όμορφη Φλωρεντία και παρατηρούσα εικόνες αου Λεονάρντο Ντα Βίντσι ή του Ραφαέλ, δε μου πέρασε στιγμή από το νου η ερώτηση τι πινέλο ή τι μπογιές χρησιμιποίησε. Η εικόνα ή φωτογραφία μιλαέι από μόνη της, δε χρειάζεται τεχνικές περιγραφές.
2. Μια όμορφη ιστορία που δεν κουράζομαι ποτέ να λέω. Ο Helmut Newton πήγε σε ένα καλό εστιατόριο. Μόλις το άκουσε σεφ τρέχει και συγχαίρει τον Newton για την υπέροχη δουλειά που κάνει. Και του λέει πως πρέπει να έχει πολύ ακριβό και καλό εξοπλισμό.
Ο Newton γυρνάει και του απαντά:
- Το φαγητό που μαγειρεύεις είναι πολύ νόστιμο. Πρέπει να έχεις πολύ καλές κατσαρόλες!
Θεωρώ τον φωτογράφο ως δημιουργό. Τα εργαλεία του δημιουργού είναι σίγουρα βασικά, αλλά ασήμαντα μπροστά στο έργο που παράγει.
Με την 'φθηνή' μηχανή σαφώς και δεν μπορείς να τραβήξεις την συγκεκριμένη φωτογραφία. Αν κουβαλούσα ένα AgfaBox ή μια μικρούλα Caplio που είχα τη χαρά να δοκιμάσω δε θα μου ερχόταν η ιδέα για κάτι τέτοιο. Η κάθε μηχανή έχει όμως και τα προτερήματά της. Με την Caplio μπορείς να έχεις τη μηχανή στο τσεπάκι σου ανά πάσα ώρα και στιγμή. Με την AgfaBox μπορείς να κάνεις μαγεία. Μην αναφερθώ και στη Λομογραφία. Κάθε εργαλείο φέρει κάποιες δυνατότητες. Κι αυτές καλούμαστε να εκμεταλλευτούμε όσο γ΄νεται καλύτερα.
Πάντως στο ερώτημά σου, όσο κι αν θέλω δεν μπορώ να διαφωνήσω... ;-)
Απαντώντας επίσης στο δικό σου κλίμα:σκέφτεσαι ο Da Vinci να χρησιμοποιούσε...φτηνομπογιές που θα έσβηναν σε 5 χρόνια;
Όταν είσαι νέος θέλεις να μάθεις τα πάντα, να δοκιμάσεις όλες τις τεχνικές, να δεις τα όρια τους αλλά και τα δικά σου. Τότε η πληροφορία είναι χρυσός. Όταν ξεπεράσεις αυτή τη φάση τότε πια πρέπει να δείξεις ποιός είσαι και τι έχεις να πείς, γνωρίζοντας πια τα εκφραστικά σου μέσα. Τότε απλά προσπερνάς (αλλά δεν ξεχνάς, ούτε και υποτιμάς)την τεχνική και ασχολέισαι με την ουσία του μέσου.