
Ένα κρύο κυριακάτικο απόγευμα του Ιουνίου, ο δρόμος με έβγαλε στο πάρκο της Fenerbahçe. Ίσως αυτή η τόσο γνώριμη μελαγχολία του κυριακάτικου απογεύματος, ίσως το τέλος μιας ξέγνοιαστης εποχής, ίσως αυτή η χειμωνιάτικη παγωνιά εκεί που θα έπρεπε να είναι καλοκαίρι, εμφάνισαν μπροστά στα μάτια μου αυτή την φωτογραφία. Μια φωτογραφία όπως ακριβώς την είδα και όπως την θυμάμαι.
1 σχόλιο:
Κ αυτη η φώτο ειναι πολύ καλη,Ταιριάζει πολυ το φίλτρο που έχεις χρισιμοποιήσει
Δημοσίευση σχολίου