Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

Κρητικό τοπίο Ι

Απίστευτες εναλλαγές καιρικών συνθηκών.
Προχθές έβαλε αυτό το λίγο χιόνι έστω στις βουνοκορφές. Σήμερα το πρωί υπήρχε ολοκάθαρος γαλάζιος ουρανός με τον χώρο πλημμυρισμένο από φως.Και τώρα ο ουρανός είναι σκούρος, μουντός, έτοιμος να βρέξει.

5 σχόλια:

tsab είπε...

Ωραία λήψη και με πολλαπλά νοήματα.
Αριστερά πρεπει να είναι το νεκροταφείο σαν τοποθεσία ανακτώρου, και δεξιά το χωριό με τα τσιμεντενια και καπως άχαρα σπίτια.
Η φύση πάντως και τον χειμώνα είναι όμορφη.

Dimitrios Tilis είπε...

Ξεχωρίζω,Βασίλη,τις γραμμές στη φωτογραφία σου οι οποίες θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι και νοηματικές διαδρομές.Όπως αυτή που ανηφορικά καταλήγει στο εκκλησάκι το οποίο με τη σειρά του στέκει απέναντι-κυριολεκτικά και μεταφορικά-στην σκληρότητα του τσιμεντένιου οικισμού.
Θα ήταν ευπρόσδεκτες επίσης μερικές "τουφίτσες" απο συννεφάκια στον μονότονα άδειο ουρανό.
Θέλω εδώ να σταθώ και να σχολιάσω αυτήν την «ψυχούλα» που λέγεται Βασίλης Τερζής.
Με πόσο άδολα,σχεδόν παιδικά , άρα εντελώς ατόφια και ακέραια συναισθήματα, υποδέχεται είτε θετικά είτε-σπάνια- αρνητικά-τις φωτογραφίες των άλλων αλλά και τα σχόλια για τις δικές του φωτογραφίες
Με μια ταπεινότητα-είδος εν ανεπαρκεία στις μέρες μας-χωρίς έπαρση και με προσηγορία ζηλευτή ζητάει να «αναπληρώσει τα ελλείποντα.» ακόμη και τώρα που και η θέση του και η μόρφωσή του και η πείρα του θα μπορούσαν να τον είχαν αποκόψει σημαντικά από τέτοιες διαδικασίες αυτοβελτίωσης.
Δε λέω πως αυτό δε συμβαίνει και με άλλους και σ’αυτό το blog-όπως όλοι οι φίλες και φίλοι με τους οποίους ανταλλάσουμε απόψεις.Επισημαίνω όμως το-για μένα-υπέροχο αυτό κοντράστ με την ναρκισσιστική περιχαράκωση ορισμένων-και σ’αυτό το blog- και την γενικευμένη στην εποχή μας αυτο-αποθέωσή τους η οποία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αβελτηρία..
Η θεωρία τους απλή και αποκρουστική:
Είναι δυνατόν κάποιος να κάνει κάτι καλύτερα από εμάς;Αδύνατον!
Τα καλά υπάρχουν όλα και εν αφθονία μόνο στον εαυτούλη μας –δοξάστε τον!-άρα πού να περισσέψουν τέτοια και για τους άλλους.Διογκώνουμε,επομένως, υπαρκτά ή αντιλλαμβανόμαστε ανύπαρκτα σφάλματα,,εξουθενώνουμε ή κουκουλώνουμε προτερήματα των άλλων ενώ ακολουθούμε αντίστροφη πορεία για τον εαυτό μας. Λυπάμαι .Μ’αυτό τον τρόπο,κάποιοι αγγίζουν τη μιζέρια-γιατί στερούνται την ομορφιά που εκπέμπεται από παντού. ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ! Δεν τους αφήνουν οι επιφάσεις τους: « είμαστε ανοιχτοί», «θέλουμε να ακούσουμε και τις αρνητικές κριτικές σας» ΤΡΙΧΕΣ!!!
Το μόνο που μας επιτρέπουν –άλλωστε γι αυτό και μόνο εκτίθενται-είναι να τους θαυμάζουμε απεριορίστως και την μόνη μομφή που δέχονται είναι ότι «καλλιτεχνούν» σε τέτοιο υψηλό επίπεδο που αδυνατούμε- εμείς οι κοινοί θνητοί- να τους αντιληφθούμε.
Δεν τους αρκεί να έχουν τα ίδια αγαθά με τον πλησίον. ή και περισσότερα απ’αυτόν.
Η διαστροφή ολοκληρώνρται αν καταστραφούν-απαξιωθούν τα αγαθά του άλλου .
Φυσικά και δε βγάζω τον εαυτό μου απ’έξω απ’όλους αυτούς.
Απλώς προσπαθώ από το μακρύ κατάλογο των ελαττωμάτων μου να αφαιρώ όσα συνειδητοποιώ τουλάχιστον.
Αν βλέπεις μόνο ασχήμια γύρω σου τότε μάλλον φταίνε τα μάτια σου.
Όχι τα σωματικά αλλά τα ψυχικά.
Βλέπουμε την ακίδα στο μάτι του άλλου αλλά όχι το δοκάρι στο δικό μας.
Ψυχραιμία αδέλφια! Που θα’λεγε και ο Νίκος.
Χαρά στα δυό χαρά διπλή.Λύπη στα δυό λύπη μισή που λέει κι ο ποιητής.

BaroN είπε...

Ομορφες και οι δυο , μια Κρητη πιο ομορφη (και πιο πρασινη) απο την πραγματικοτητα.Οσο για τον ουρανο τι να κανει ο ανθρωπος να πιασει και να φερει συνεφφα απο τη Βραζιλια που λεει και ο Tsab?

Unknown είπε...

Πολύ ωραία τοπία! Έχουμε την τύχη να ζούμε σε έναν υπέροχο τόπο :-)

Vassilis terzis είπε...

Σας ευχαριστώ όλους.
Νοιώθω κάπως αμήχανα με τα ευγενικά σχόλια του Δημήτρη που αφορούν στο πρόσωπό μου και τον ευχαριστώ ιδιαίτερα.
Πράγματι πιστεύω ότι σημαντικές αρετές που πρέπει να έχει ο άνθρωπος είναι η σεμνότητα, η ταπεινοφροσύνη,η εγκράτεια, η ειλικρίνεια, η συνέπεια η εργατικότητα και η εμμονή στην ποιότητα.
Απεχθάνομαι την έπαρση, την αλαζονεία, την επιδειξιμανία,την υπεροψία, τον ατομοκεντρισμό και τον "ωχαδερφισμό" . Τον εύκολο "κομπιναδόρικο" πλουτισμό,την εμμονή των "αρχόντων" μας στην οικονομική και μόνο ανάπτυξη, στην αύξηση του ΑΕΠ και όχι στην αύξηση της κατά κεφαλήν καλλιέργειας όπως εύστοχα λέει και ο "Γιανναράς"
Έχω ξεκαθαρίσει με τον εαυτό μου πριν από πολλά χρόνια, ότι η ενασχόλησή μου με την φωτογραφία δεν αποτελεί τέχνη. Αποτελεί για μένα ένα ευχάριστο χόμπι, με μεγάλα περιθώρια τεχνικής και τεχνολογικής προέκτασης.Μα προπαντός θεωρώ ότι είναι ένα ισχυρό μέσο ανάδειξης κοινωνικών, ανθρωπιστικών, περιβαλλοντικών προβλημάτων και καταστάσεων.
Δεν αμφισβητώ στο ελάχιστο το δικαίωμα του οποιουδήποτε, και σε αυτό το blog και οπουδήποτε αλλού να δημιουργεί τέχνη με την φωτογραφία. Βέβαια αν καβαλήσει το καλάμι δεν θα μπορεί να δικαιολογηθεί σαν τον "αργυροπελεκάνο σε κλαδί" του φίλου Dimitil.
Καλό σας απόγευμα .

Φραγμα Γιουρδη Ουαλια